driegāt

driẽgât, -ãju, intr., kränkeln, unpässlich, verstimmt sein Etn. IV, 33: driegāja, driegāja, līdz nuomira Katzd.

Avots: ME I, 502


driegāt

driẽgât, kränkeln: auch A.-Autz, Schnehpeln.

Avots: EH I, 335