dunduris

[duñduris Ruj., Smilten, Manz. Lettus, Glück V Mos. 7, 20, L., Bl., Līn., BW. 34868, LP. II, 44, U., Bremse; vgl. dundurs und li. dundurys Miež.]

Avots: ME I, 516


dunduris

duñduris,

1): auch Blleden, Grob., Iw., Siuxt, Strasden, (mit ùn 2 ) Warkl.; die Hornisse
(mit ) Dunika;

2) = duñdurs 3: būdami labā dundurī Janš. Bandava I, 287.

Avots: EH I, 342