durēt

durêt, -ēju od. -u, -ēju, erreichen (den Boden): nevaru durēt dibe̦na Buschh., Dubena, [Kreuzb., Warkh.].

Avots: ME I, 519


durēt

I durêt: auch Sonnaxt, Warkl.

Avots: EH I, 343


durēt

II durêt, aushalten Kalz. n. Fil. mat. 26: vai tu vari vēl d.? (beim Tragen von etwas Schwerem od: bei einer schweren Arbeit).

Avots: EH I, 343