garēties

I garêtiês, - ẽjuos, sich in die Länge ziehen U.

Avots: ME I, 602


garēties

II garêtiês (gewönlich mit iz -), zu Ende brennen (vom Ofen), intr.: krāsns vēl garējās Wolm. Zu gars; vgl. li. garéti, goréti "brennen" (intr.)].

Avots: ME I, 602