I glezêt, - ēju, - ēju,

1) schliefig werden:
par daudz mīksta maize glezē Stelp., [Kārsava, Domopol];

2) nach dem Regen hart werden (vom Boden).

Avots: ME I, 625

I glezêt, ‡

3) haftem bleiben, kleben bleiben Bērzgales zeme glezē (līp) ap ecēšām:

Avots: EH I, 393

II glezêt, - ẽju,

1) schwatzen:
kuo tu tur glezē? vai nevari strādāt Bers. n. A. XIII, 251;

2) mit langen Zähen, ohne Appetit esse
Sonnaxt n. A. XIII, 251, Grob. n. Etn. IV, 18.

Avots: ME I, 625

II glezêt,

2): auch NB., OB.

Avots: EH I, 393