irmi

ir̃mi, Beine Bartau, NB.: iet plikiem irmiem. Wohl zu apr. irmo, ai. īrmá-ḥ got. arms "Arm", li. ìrmėdė "Gicht in den Gelenken" u. a. bei Walde Včtgl. Wrtb. I, 73.

Avots: EH I, 431