izkarināt
II izkarinât, Refl. -tiês, ‡
2) jem. für sich zu gewinnen (disponieren, beeinflussen) suchen
PV.; ‡
3) zur Genüge reizen
N.-Peb., Smilten; "izķircināties" AP.
Avots: EH I, 453
2) jem. für sich zu gewinnen (disponieren, beeinflussen) suchen
PV.; ‡
3) zur Genüge reizen
N.-Peb., Smilten; "izķircināties" AP.
Avots: EH I, 453