[izgumzît,

1) ausglätten (etwas Zerknitteres)
Dond., Wandsen;

2) durchknutschen:
izg. meitu Ruj.;

3) gierig ausfressen:
izg. visu bļuodu C.]

Avots: ME I, 742

izgumzît ‡ Refl. -tiês, sich ausbiegen: luoks liecuot izgumzījies ("nelabi līcis") N.-Peb.; "izgruozīties" Seyershof (mit um̂ ² ): man jāizgumzās, ka var labāk sēdēt.

Avots: EH I, 450