izgūstīt

[izgūstīt Domopol, fangend herausbekommen: izg. zagļus nuo meža. Refl. - tiês, vergebens zu erhaschen versuchen Ruj.]

Avots: ME I, 742


izgūstīt

izgūstît, Refl. -tiês: izgūstījies un kumeļa nenuoķēris Saikava.

Avots: EH I, 450