izgànît, tr., aus -, durchschimpfen: ja ar guodu neatduosi, pie baznīcas izgānīšu (sc. tevi) BW. 20500, 7. Refl. - tiês, furchtbar schmähen, einander schimpfen: sievas, labi izgānījušās, aprima.

Avots: ME I, 737

izgànît, Refl. -tiês, ‡

2) viņš pa˙visam izgânījies ² Dunika, er hat sich unanständige Ausdrücke angewöhnt.

Avots: EH I, 448