izmìrkt (li. išmir̃kti), intr., tüchtig ausweichen, durch und durch nass, durchnässt werden: ceļš pa˙visam izmircis. lietiņš lija, neizmirku BW. 9232. tie izmirkst līdz ādai Kronw. viņas sejs bij asarās izmircis A. XXI, 495. Refl. - tiês, intr., tüchtig ausweichen.

Avots: ME I, 772

izmìrkt, ‡

2) durch gründliches Ausweichen
(intr.) ausgehöhlt werden (sich bilden): izmirku dziļa ... mārka Pas. VII, 397.

Avots: EH I, 466