izmizuôt, tr.,

1) heraus -, ausschälen:
serdi;

2) fig., durchbleuen:
viņu vajadzēja labi izmizuot Grünh.

Avots: ME I, 772

izmizuôt, ‡ Refl. -tiês, zur Genüge, bis zum Überdruss schälen: cauru dienu i. Warkl.

Avots: EH I, 466