izriebt

izrìebt C., tr., wegschaffen: guovij gre̦muokslis izriebts (= izkritis), die Kuh wiederkäuet nicht - ein Rest alten lettischen Aberglaubens.

Avots: ME I, 792


izriebt

izrìebt: vor "wegschaffen" ME. I, 792 einzuschalten: durch Besprechen (Zauberei). ‡ Refl. -tiês, eine Zeitlang (zaubernd) besprechen: visādas rìebējas izriebās, bet neattikās Jürg. gan jau devu jaunā mēnesī i. (zuobu sāpes), bet nelīdzēja Zaravič.

Avots: EH I, 477