iztilt

[iztilt, aushalten: nevar iztilt Zb. XVIII, 370. Zu got. ƥulan "ertragen", gr. τάλᾱς "dudeln", arm. ťołum "duldu" u. a. bei Walde Wrtb. 2 unter tollō.]

Avots: ME I, 818


iztilt

iztilˆt, - stu, - u, intr., ausbleichen: lini iztiluši Dond.

Avots: ME I, 818


iztilt

I iztilt: auch Kapiņi. Vgl.izstilt.

Avots: EH I, 489