iztram̃dît, tr., aufscheuchen: ūpi nuo tumsas, zvē̦ru nuo migas.

Avots: ME I, 819

iztram̃dît ‡ Refl. -tiês, eine Zeitlang, zur Genüge (ohne Erfolg) scheuchen, jagen: iztramdījuos, ne˙viena kaķa neredzeju Nötk.

Avots: EH I, 490