jirt

jirt Selsau n. BW. 31015, [jìrties 2 Kreuzb.], = irt(ies), rudern.

Avots: ME II, 114


jirt

jirt: auch Wessen, (mit ìr 2 ) Oknist n. FBR. XV, 173, Saikava. Refl. -tiês: auch PrL, Saikava, Sessw.Subst. jīrējs, der Ruderer: Demin. acc. s. jīrējiņu BW. 1906 var.

Avots: EH I, 565