jūklīgs

jūklîgs,

1) verworren, chaotisch:
nuo diktas, jūklīgas runas Kaudz. Jaunie mērn, laiki III, 187;

2) leicht auseinandergehend
(mit û 2 ) Schibbenhof: j. siena ve̦zums.

Avots: EH I, 569