klaĩgât, - ãju, intr., freqn. zu klìegt, wiederholt schreien: zuosis, gani, pieguļnieki klaigā. eglēs klaigā purvu strazdi Vēr. I, 1157.

Avots: ME II, 209

klaĩgât: auch (von Gänsen und Kranichen) Siuxt.

Avots: EH I, 608