klibt [li. klìbti "начинать хлябать"], - bstu, - bu, lahm werden (gewöhnlich mit ap - und sa -).

Avots: ME II, 225

klibt: tuogad, kur kliba luopi Auleja. zirgs braucuot kliba ("pēkšņi pakrita") vairākas reizes Warkl.

Avots: EH I, 616