I knidêt, keimen Salisb. n. U. [Wohl identisch mit knidêt II.]

Avots: ME II, 246

II knidêt,

1) kriechen, sich bewegen
U.;

2) jucken
Kawall n. U.: auguons, kas sāk retēt, knid Dond., Wandsen. kniduošs siltums pārgāja viņam pa miesu LA. [Wohl zu gr. χνίδη "Nessel", χνίζω "ritze, kratze, reize", ir. cned "Wunde", ae. hnítan "stossen", hnitol "stössig" u. a., s. Fick Wrtb. III ⁴ , 98 und Persson Beitr. 809 und 881 f.]

Avots: ME II, 246

II knidêt: in der Bed. 1 zu li. *suknisti (visi jau suknìdo į darbą), s. Skardžius Arch. Phil. III, 50.

Avots: EH I, 630