krabināt

krabinât,

1) intr., krabbeln (von der Maus gesagt)
U.;

2) krabbeln, sich fortwegen:
es ar savu pugažiņu citiem līdzi krabināju BW. 27262;

3) tr., mit einem Werkzeuge die Pfeife reinigen:
kaļķīti krabina un tīra Bārda. Refl. - tiês, vom Krabbeln der Maus U. [Reimwort zu grabinât; vgl. li. krabždė´ti "шелестѣть" (pelė˜ kràbžd).]

Avots: ME II, 255


krabināt

krabinât,

1): = grabinât I Wainsel n. FBR. XIV, 86: žurka krabina Salis.

Avots: EH I, 640