kraîstît C., [kraĩstît Wolm., N. - Peb., Stuhrhof, kràistît PS.], kràistît ² Mar., [Kl., Lis., kraîstît ² Bl., Nig., Bauske], - u, - ĩju, tr., freqn. zu krìet,

1) rahmen, schmänden, den Rahm, die Sahne von der Milch schöpfen
[Wessen]: krējumu; rūgušpiena spainīti Duomas I, 344; [überhaupt abschöpfen von oben: vaska birzumus uz ūdens Wolm.];

2) fig., etw. oberflächlich machen:
trīs dieniņas miežu baru kâ kraistît nuokraistīju BW. 28163.

Avots: ME II, 256

kraîstît,

1): auch Prl., (mit aĩ ) Ramkau, (mit aî ² ) AP., (mit ài ² ) Auleja, Linden in Kurl., Liepna, N.Rosen, Oknist, Sonnaxt, (kràistêt ² ) Zvirgzdine: k. putrai putas Liepna. k. gružus ebenda. k. sìenu nuo ūdiņa Zvirgzdine. Zur Bed. vgl. auch uzkraistît.

Avots: EH I, 640