krauna
I krauna,
1) der Schwarn, Steinhaufe
LD., die Menge: krauna manu grē̦ku Diez. [pret elles siŗu kraunām tu vari pasargāt.] ne̦s viņš milzu kraunu, trägt ein furchtbar grosses Steingerüste. Zu kraũt.
Avots: ME II, 263
1) der Schwarn, Steinhaufe
LD., die Menge: krauna manu grē̦ku Diez. [pret elles siŗu kraunām tu vari pasargāt.] ne̦s viņš milzu kraunu, trägt ein furchtbar grosses Steingerüste. Zu kraũt.
Avots: ME II, 263