kraũstît [C., PS.] (li. kráustyti), s. kŗaũstît.

Avots: ME II, 264

kŗaũstît [auch Dunika, Lautb. (li. kria7lt'ustyti), kraũstît, -u, -ĩju, freqn., fortgesetzt hin- und herladen, packen: viļņi griezās un kraustīja jau le̦du par kraujiem upmalā Hug. Refl. -tiês, sich legen: viņš iet un kraustās midzenī St.

Avots: ME II, 296

kraũstît: (fig.) sāka ... k. savus radu rakstus Jaunais Cīrulītis 1933, № 12. - Zur Bed. vgl. auch ìekraustît.

Avots: EH I, 644

kŗaũstît: auch Frauenb. Refl. -tiês "nuodarbuoties ar šuo tuo" Blieden:

Avots: EH I, 665