krāstît,

[1) aufpacken
St.;

2) sparen, verwahren
Wid.], sammeln N. - Autz [hier mit â ² ].

Avots: ME II, 268

I krāstît,

2): auch Bērzgale; kas ... mantu krāsta Manz. Post. II, 197 (ähnlich 303); zur Bed. vgl. auch àizkrâstît Fil. mat. 25 und uzkrāstît II.

Avots: EH I, 646

‡ *II krāstît, zu erschliessen aus pãrkrāstît.

Avots: EH I, 646