krūce

[krûce, ein an Hümpeln und Baumstümpfen reicher Ort Mar. n. Rkr. XV, 119. - Wurzelverwandt mit krūts "Hümpel"? Vgl. auch an. hrūga und. ir. crúach "Haufen".]

Avots: ME II, 291


krūce

krûce, ‡

2) ein Hümpel, Mooshügel
(mit ù 2 ) Liepna: gani luopus palaidulēja pa krūcēm.

Avots: EH I, 662