kļaustīt
I kļaûstît,
- u, - ĩju,1) etw. Dünnflüssiges mit dem Löffel essen: kļausti putru! Mar. n. RKr. XV, 119;
2) von oben schöpfen Ruj.
Avots: ME II,
239
kļaustīt
II kļaustît,
1) hauen, schlagen Bers., [Warkl.;
2) anklopfen L.] Refl.
-tiês,1) Fausthiebe versetzen Ad.;
2) klappern St.
Avots: ME II,
239
kļaustīt
II kļaustît,
1): auch (mit aû ) Alswig, Kalnemois, Schwanb.;2) laut klopfen (mit aû ) Auleja: kuo tie kļausta, ka nesadzird, kuo runā!Avots: EH I,
625
kļaustīt
‡
III kļaûstît Auleja, -u, -īju, wiederholt neigen, biegen. Zur Bed. vgl. auch ‡
ìekļaustît III.Avots: EH I,
625