kļaustīt

I kļaûstît, - u, - ĩju,

1) etw. Dünnflüssiges mit dem Löffel essen:
kļausti putru! Mar. n. RKr. XV, 119;

2) von oben schöpfen
Ruj.

Avots: ME II, 239


kļaustīt

II kļaustît,

1) hauen, schlagen
Bers., [Warkl.;

2) anklopfen
L.] Refl. - tiês,

1) Fausthiebe versetzen
Ad.;

2) klappern
St.

Avots: ME II, 239


kļaustīt

III kļaûstît Auleja, -u, -īju, wiederholt neigen, biegen. Zur Bed. vgl. auchìekļaustît III.

Avots: EH I, 625