lauķis

II làuķis (fem. làuķe),

1) = laucis [aus li. laũkis dass.?]: viņš apgrieza lauķi uz ceļa pusi RA. viena duole, uotra lauķe BW. 12839;

2) jemand, der sein Haar zurückkämmt
Laub.

Avots: ME II, 428


lauķis

II làuķis,

1): auch Janš. Bandavā I, 27, (mit àu 2 ) Gr.-Buschh., Kaltenbr., Oknist, Sonnast, (mit 2 ) Salis; "12839" ME. II, 428 zu ersetzen durch "12839, 1".

Avots: EH I, 723