kūliens
I kũliêns,
1) Prügel, Schläge:
kūlienus lai viņām liek duot V Mos., 25, 3 ;
[2) = kũlums 1 Nötk., Druw. ; = labības klājiens, metiens Ziepelhof, Sessw., Mar., Laud., Schrunden, Tirs. u. a.] Zu kul˜t.
Avots: ME II, 335
1) Prügel, Schläge:
kūlienus lai viņām liek duot V Mos., 25, 3 ;
[2) = kũlums 1 Nötk., Druw. ; = labības klājiens, metiens Ziepelhof, Sessw., Mar., Laud., Schrunden, Tirs. u. a.] Zu kul˜t.
Avots: ME II, 335