laidīt

laîdît, -ĩju, tr., freqn. zu laîst, wiederholt werfen: laidīt akmeņiem C. S. auch laîdinât.

Avots: ME II, 403


laidīt

laîdît, ‡ Refl. -tiês Warkl., weich (und feucht) werden: siens, dzelzs sāk l. - Zur Bed. vgl. auch ielaidît, palaidît und salaidît.

Avots: EH I, 712