laupa

[laupa (r. лýпа "Hautschuppe") "die Beute" Elgers Diction. 648. Zu làupît.]

Avots: ME II, 429


laupa

laupa, ‡

2) "atplē̦sums nuo vâts" (mit 2 ) Naud.

Avots: EH I, 723