lenderēt

leñderêt, - ẽju, intr., sich umhertreiben: kur šuodien lenderēji? BW. 16055. nakti gāja lenderēt 12498. [Wohl aus d. dial. lendern "schlendern".]

Avots: ME II, 451


lenderēt

leñderêt: auch Meselau (mit en ).

Avots: EH I, 733