[le̦pnuot, hochmütig, stolz und trotzig sein Für. I.]

Avots: ME II, 453

le̦pnuôt, ‡ Refl. -tiês, hochmütig sein: kas iekš zīžu ... drānām le̦pnuojas Klēfelda Padoms (1789), S. 7. - Zur Bed. vgl. auch ‡ izle̦pnuôt.

Avots: EH I, 734