I lija [Mar. n. RKr. XVII, 124, Jürg.], die Weihe L., St.; lauku lija, Kornweihe Natur. XXXVII, 20; maitas lija, der Seeadler (haliaëtos albicilla) RKr. VIII, 87: niedru l., Sumpfweihe (circus aeruginosus) Natur. XXXVII, 22; pļavu l., Wiesenweihe (circus cineraceus) XXXVII, 21. Im Konv. ² 2319 wird noch genannt sarkanā und me̦lnā l. lija aus klija (s. dies) im Munde lettifizierter Esten od. Liven entstanden?

Avots: ME II, 467

I lija: auch Kalnemois.

Avots: EH I, 741

II lija,

1) sanfter Regen
St.: pār viņām ze̦lta lija lija Rainis;

2) der Strich:
tâ iet liju lijām, so geht es weiter ohne Ende A. XVI, 720. rājas vienā lijā, fortwährend N. - Schwanb. Zu lît.

Avots: ME II, 467

[III lija Biel. n. U., = lize (?).]

Avots: ME II, 467