lùokât [li. lankoti "biegsam zu machen suchen"], -ãju, freqn. zu lìekt, wiederholt biegen, krümmen Spr., St. Refl. -tiês, sich biegen, krümmen: kuo tu tur luokājies? C., Lub.

Avots: ME II, 525

lùokât, ‡

2) mit einem
lùoks I ² versehen (?): neluokāti kumeliņi Tdz. 42554.

Avots: EH I, 766