lupiķis,

[1) die Rübe:
burkāni, svikli, lupiķi un citas dārza saknes Janš. Dzimtene ² II, 447;]

2) lupiķi L., Strassenräuber
[vgl. làupîtãjs].

Avots: ME II, 515

lupiķis,

2): auch Oknist; ein etwas die bischer Mensch
Oknist.

Avots: EH I, 762