marona
maruona,
[in Bigauņciems angeblich in der Bed. von tīrelis (Morast); um Bauske angeblich eine nuora, wo maruonas wachsen (?)]: par nuorām, maruonām Plūd. [Zu le. maŗa, ae., as. môr "Moor, Sumpf" u. a., vgl. Būga KSn. I, 232.] S. auch maruonuots.Avots: ME II,
564