mošs

muôšs 2 [Lautb., Salis, Arrasch, Wandsen], für muožs, rege, munter: muošs laiks Vēr. I, 1450; muoša dieba Stari II, 728; [muôšs gars [Druw].

Avots: ME II, 684


mošs

muôšs 2 : auch Autz, Degunen, Grünh., Mesoten, (mit ) Laud., Lubn., Sauken.

Avots: EH I, 841