muklaîns, muklãjs Mat., sumpfig, durchschiessend, einschüssig bis zum Einsinken: lielceļš izvilkts cauri vis˙muklainākā vietā Etn. II, 76.

Avots: ME II, 663

muklaîns: m. e̦ze̦rs Pas. IX, 285.

Avots: EH I, 830