murgt

mùrgt 2, -gstu, -gu, intr., schlaflos die Zeit verbringen, sich quälen: kuo murgsti? ej, izgulies! Mar. n. RKr. XV, 127; Lub., Laud., Dond.

Avots: ME II, 669


murgt

mùrgt 2 : n. Skardžius Arch. Phil. III, 51 zu li. murgsóti "apsnūdusiam būti".

Avots: EH I, 833