nočiepstēt

nùočiepstêt, intr., einen piependen, wimmernden Ton von sich geben: suņi kuožuot raganas, ka nuočiepstuot vien Etn. III, 57. Refl. - tiês, einen jämmerlichen Ton von sich geben: žē̦li viņi nuočiepstas Latv.

Avots: ME II, 771