noģībt
nùoģìbt, intr.,
1) in Ohnmacht fallen, ohnmächtig werden:
kungs nuoģībst priekuos LP. II, 17;
[2) "verhungern"
Lubn. n. Celm.]
Avots: ME II, 790
1) in Ohnmacht fallen, ohnmächtig werden:
kungs nuoģībst priekuos LP. II, 17;
[2) "verhungern"
Lubn. n. Celm.]
Avots: ME II, 790