nobirzāt
nùobirzât,
1) bestreuen; ausschütteln
Spr.;
[2) (mit ìr 2) = nùobirkstît Kl.;
3) = nùobirzît I Wandsen, Bauske;
4) = nùoberzêt: n. dubļus nuo drēbēm Warkl.].
Avots: ME II, 762
1) bestreuen; ausschütteln
Spr.;
[2) (mit ìr 2) = nùobirkstît Kl.;
3) = nùobirzît I Wandsen, Bauske;
4) = nùoberzêt: n. dubļus nuo drēbēm Warkl.].
Avots: ME II, 762