noraki

I nuoraki [Segewold], sempervivum soboliferum Rkr. III, 72. Vgl. nuorags, nuorātni.

Avots: ME II, 836


noraki

[II nuoraki "nùorakumi": rāceņu laukā nuoraki vien palikuši Ar.; "abgegrabene Erde (von einer Kartoffelgrube)" Kursiten.]

Avots: ME II, 836


noraki

[III nuoraki (?) Vīt. "= nuõraga 1".]

Avots: ME II, 836