noriebt
nùoriêbt, intr.,
zuwider sein, zuwider handeln: kuo es biju nuoriebuse... mīļai māmiņai? BW. 16445.
Avots: ME II,
840
noriebt
‡
II nùoriebt,
1) mit Zauberworten besprechend beseitigen Vank.:
lai riebējs man nuoriebj sāpes;2) behexen Vank.:
n. guovis, ka neduod piena.Avots: EH II,
81
noriebt
‡
III nuoriebt (?) Selg. n. Etn. IV, 161 "stabuli nuomaukt; serdi izgriezt".Avots: EH II,
81