nùozvejuôt, tr., ab-, wegfischen: zivis nemaksā ne˙kā: tas tâ˙pat nuodur vai nuozvejuo Janš. izglītuotus vīrus sev nuozvejuot JR. V, 88. Refl. -tiês,

1) sich müde fischen;

2) sich nass machen (von kleinen Kindern).

Avots: ME II, 892

nùozvejuôt, ‡

2) abmähen
Heidenfeld.

Avots: EH II, 110