nùozvẽrêt, intr., schwören, einen Eid leisten (perfektiv): viņš nuozvērēja, ka nee̦suot naudu nuo kaimiņa ņēmis. Refl. -tiês,Stein und Bein schwören, hoch und teuer versichern:viņš nuozvērējās sevī atriebties Kaudz. viņš jau tik briesmīgi nuozvērējās Jurim MWM. VIII, 670.