nūdēt
nūdêt,
1) kriechen, wimmeln
LD.,
2) kläglich rufen:
viņš nūd (nūd) itin kâ nabags, er ruft (bittet) kläglich wie ein Bettler U.
Avots: ME II, 754
1) kriechen, wimmeln
LD.,
2) kläglich rufen:
viņš nūd (nūd) itin kâ nabags, er ruft (bittet) kläglich wie ein Bettler U.
Avots: ME II, 754