paraustīt

paraûstît, tr., freqn., ein wenig hin und wieder reissen, zerren, zucken; reissen, zerren (perfektiv): tē̦vs tuo krietni paraustīja aiz ruokas Vēr. II, 1203. šis paraustījis ple̦cus IV, 194. Refl. -tiês, ein wenig zucken, Zuckungen haben: kaut kas paraustījās Zārdiņam lūpu kaktiņuos A. XX, 948.

Avots: ME III, 88