pìetrĩt,

1) zur Genüge wetzen:
izkaptis vien nevar pietrīt;

2) reibend anpassen
Neuenb. Refl. -tiês, sich reibend sich anhäufen: pietrinušies milti nuo kuoku berzēšanās Warkl.

Avots: ME III, 305

pìetrĩt, ‡

3) einreiben
(r. притереть): pietrina acis ar zâli Pas. IV, 21 (aus Lettg.).

Avots: EH II, 277